- stroić fochy
- Być bezpodstawnie niezadowolonym; narzekać bez powoduEng. To be groundlessly dissatisfied or discontented; to have unfounded complaints
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
stroić fochy — {{/stl 13}}{{stl 7}} marudzić, dąsać się, grymasić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamiast cieszyć się z otrzymanego prezentu, zaczęła stroić fochy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fochy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. fochychów {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie się wyrażające czyjeś nieuzasadnione niezadowolenie; grymasy; fumy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokazywać fochy. Znosić czyjeś fochy. Nie lubić (czyichś) fochów.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stroić — 1. Stroić fanaberie, fochy, fumy; robić fochy «grymasić, dąsać się, droczyć się, zachowywać się kapryśnie»: Kaśka zaczęła stroić fochy, jakieś obrazy, zazdrości (...). Z. Chądzyńska, Drab. 2. Stroić (sobie) kpiny, drwiny; stroić, robić (sobie)… … Słownik frazeologiczny
fochy — blp, D. fochów «dąsy, grymasy, kaprysy» Mieć, pokazywać, stroić fochy. Znosić czyjeś fochy … Słownik języka polskiego
fochy — Stroić, robić fochy zob. stroić 1 … Słownik frazeologiczny
stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… … Słownik języka polskiego
fąfry — blp, D. ów przestarz. «fochy, kaprysy, grymasy, dąsy, fanaberie» ◊ Mieć fąfry w nosie «dąsać się, stroić fochy; mieć muchy w nosie» … Słownik języka polskiego
mina — 1. przestarz. Gęsta, tęga mina «mina wyrażająca pewność siebie»: Dla uzupełnienia ekwipunku wbił w kieszenie dwie spore pajdy chleba i z tęgą miną wyruszył na podziemną wyprawę. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Mina komuś zrzedła, rzednie «ktoś stracił,… … Słownik frazeologiczny
dąsać się — ndk I, dąsać sięam się, dąsać sięasz się, dąsać sięają się, dąsać sięaj się, dąsać sięał się «okazywać swym zachowaniem niezadowolenie, gniew; grymasić, kaprysić, stroić fochy» Dąsać się jak dziecko. Dąsać się na kogoś o błahostkę, z lada powodu … Słownik języka polskiego
kaprysić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kaprysićyszę, kaprysićsi, kaprysićyś {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miewać kaprysy, zachcianki, fantazje; grymasić, stroić fochy, wybrzydzać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień